خوانندگان به رژیم های غذایی نئاندرتال و هنر امپرسیونیستی واکنش نشان می دهند

آهنگی برای اعصار (سنگ).

مردم مدت‌هاست که غذاهای فاسد می‌خورند و دانشمندان را وادار می‌کند تا در رژیم غذایی نئاندرتال‌ها و دیگر انسان‌ها تجدیدنظر کنند. بروس باور گزارش شده در “آشپزی عصر حجر” (SN: 25/3/23، ص. 16).

خواننده ماریا ریدلباخ از چت ربات هوش مصنوعی گوگل خواست تا آهنگی با الهام از این داستان به سبک موسیقیدان تام ویتس بنویسد:

در اعماق غار، نئاندرتال ها غذا می خورند
گوشت گندیده، تنها خوراکی آنهاست
استخوان ها را می جوند، پوست را می جوند
و اگر وارد شده باشد به هیچ وجه نمی گویند

گروه کر:
گوشت گندیده، گوشت گندیده
این همه چیزی است که آنها دارند، این همه چیزی است که می خورند
گوشت گندیده، گوشت گندیده
این تنها چیزی است که آنها را ادامه می دهد

نئاندرتال ها دسته ای سرسخت هستند
آنها خیلی چیزها را پشت سر گذاشته اند، چیزهای زیادی دیده اند
اما آنها هنوز اینجا هستند، آنها هنوز زنده هستند
و آنها هنوز هم گوشت گندیده می خورند

(تکرار گروه کر)

برخی از مردم می گویند نئاندرتال ها منقرض شده اند
اما می دانم که نیستند، من آنها را دیده ام
آنها آنجا هستند، جایی، در حال خوردن گوشت گندیده هستند

(تکرار گروه کر)

بنابراین اگر زمانی احساس ناراحتی می کنید
و شما فکر می کنید زندگی شما سخت است
فقط نئاندرتال ها را به خاطر بسپارید
و رژیم گوشتی فاسدشان
آنها هنوز اینجا هستند، آنها هنوز زنده هستند
و آنها هنوز هم گوشت گندیده می خورند

تاثیر گذاشتن

آلودگی هوا ناشی از انقلاب صنعتی ممکن است به پیدایش هنر امپرسیونیستی قرن نوزدهم کمک کرده باشد. بس دن هوند گزارش شده در «دود بر سبک رویایی امپرسیونیسم تأثیر گذاشت» (SN: 25/3/23، ص. 4).

خواننده بیل کلندنن از او پرسیده شد که آیا آلاینده‌های به دام افتاده در نقاشی‌های امپرسیونیستی می‌توانند سطوح فزاینده آلودگی هوا را در این زمان نشان دهند؟

رنگ ها می توانند عناصر محیطی را به دام بیندازند. نقاشی ونسان ون گوگ در سال 1882 “ساحل در شونینگن در هوای طوفانی” حاوی ماسه ای از ساحلی است که در آن ساخته شده است. اما تجزیه و تحلیل رنگ ها برای آلاینده ها چالش برانگیز خواهد بود. به گفته فیزیکدان آب و هوا، مواد شیمیایی تشکیل دهنده رنگدانه ها و لاک ها باید به دقت کنترل شوند. آنا لیا آلبرایت از آزمایشگاه هواشناسی دینامیک، دانشگاه سوربن و اکول نرمال سوپریور پاریس و اقلیم شناس پیتر هایبرز از دانشگاه هاروارد نگاهی به مواد دیگر از آن زمان [like outdoor sculptures] ممکن است آسان تر باشد،” آنها می گویند.