او گفت که این دو هدف جنبه های مهم سیاست کلی صلح دولت هستند و “به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط شده اند”.

با توجه به واقعیت‌های میدانی در بسیاری از مناطق متاثر از درگیری که خشونت توسط گروه‌های مسلح باقی‌مانده وجود دارد، تصور موفقیت کامل بدون دیگری دشوار است. یک مانع بزرگ to اجرای توافقنامه صلح کشور، و در مواردی که اجرای ناکافی نیز شرایط را برای آن خشونت فراهم می کند.

آقای ماسیو آخرین گزارش ماموریت راستی‌آزمایی سازمان ملل در کلمبیا را که در پی امضای توافقنامه صلح بین مقامات و گروه شبه‌نظامی FARC-EP در سال 2016 ایجاد شد، ارائه کرد.

پیشبرد صلح

این مأموریت ادغام مجدد جنگجویان سابق را در زندگی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأیید می کند.

آقای ماسیو گزارش داد که گوستاوو پترو، رئیس جمهور کلمبیا و رودریگو لوندونیو، فرمانده سابق FARC-EP، اخیراً در بوگوتا، پایتخت این کشور، ملاقات کردند. آنها همچنین بازدید مشترکی از منطقه ای داشتند که در آن یک گروه مسلح غیرقانونی ده ها جنگجوی سابق و خانواده های آنها را تهدید کرده بود.

او گفت که این رویدادها “نمونه ای از چگونگی همکاری طرفین برای مقابله با چالش های متعدد پیش روی فرآیند و پیشبرد اجراست.”

برای اولین بار، گزارش سازمان ملل در مورد کلمبیا موضوعات مربوط به فصل های توافقنامه صلح را نیز پوشش می دهد. اصلاحات جامع روستایی و مسائل قومیتیدر راستای قطعنامه شورای امنیت که در ژانویه به تصویب رسید.

این مقررات از آوردن زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های بسیار مورد نیاز در مناطق روستایی دورافتاده گرفته تا جبران تأثیرات خاصی که جوامع قومی در طول جنگ متحمل شده‌اند را شامل می‌شود.

آقای ماسیو گفت که هیأت سازمان ملل در حال حاضر با دولت و نهادهای دولتی همکاری می کند و مکانیسم های ایجاد شده تحت توافقنامه صلح برای برآوردن انتظارات شهروندان از کشاورزان کوچک، جوامع بومی و آفریقایی-کلمبیایی کار می کنند.

او گفت: «دقیقاً در این مناطق روستایی و برای این جمعیت‌های آسیب‌پذیر است که می‌توانیم دوباره شاهد راه‌هایی باشیم که از طریق آن اجرای کامل توافق‌نامه و فرآیندهای گفتگو با گروه‌های مسلح می‌تواند متقابلاً تقویت شود».