بسته به طراحی دستگاه هایی که شما قرار میباشد باهاش عمل کنید این فشار بالا برده میشه و در عاقبت این عمل به هر اکنون چون در یکسری مرحله واقعه میفته , اکسیژن مایع ثنا رطوبت و co و co2 موجود در هوا نیز در همین مراحل وجود داره. هر چی این مراحل خوب تر انجام بگیره در سرانجام خلوص گاز اکسیژن افزایش پیدا میکنه و تا ۹۹/۵ درصد مینیمم ایجاد آغاز میشه. حال ما می بایست اکسیژن و نیتروژن را از همین گاز ( در واقع هوای مایع شده ) جدا کنیم. ما هوایی را که فشرده کردیم و فشارشو بالا بردیم پشت شیر انبساط اهمیت عده می‌کنیم و زمانی اینو منبسطش می‌کنیم در واقع حالت سوزوسرما سازی ما در اون نقطه شروع میشه.ما می بایست همین هوارو درصورتیکه در فشار یک اتمسفر جو بخواهیم انجام بدیم نقطه ی جوش هوا که یعنی در واقع هوا تبدیل به مایع میشه منفی ۱۹۰ , ۱۹۱ سکو ی سانتیگراد هست. کارایی این ناحیه طوری هست که نیتروژن و عناصری که در هوا وجود داراست را می گیرد و به اکسیژن اهمیت خلوص بالایی تبدیل می نماید تا آن را به نصیب ستونی شکل اکسیژن ساز عبور بدهد. بایستی از داخل موادی به اسم زئولیت که اختصاصی این فعالیت طراحی شده ما اینو عبور بدیم و رطوبت co و co2 را بگیریم, به صورتی که هوایی وارد دستگاه انقطاع کننده ی اهمیت ما خواهد شد , عاری از همگی ی اینها باشه, در صورتی که نیز است در حد فراوان بسیار ناچیزی باشه که سبب بروز اشکالی در کارکرد دستگاه نباشه. یعنی درصورتیکه فشار ورودی انبساطی ما حول و هوش ۵ الی ۶ اتمسفر باشه ما میتوانیم هوا را در منفی ۱۷۱-۱۷۰ جايگاه مایع نماییم و زمانی هوا مایع شد در واقع شامل اکسیژن و نیتروژن هست. اکنون ازتی که به این طریق از هوا انقطاع شده از نصیب بالای کلن به صورت گاز اتمسفر هدایت میشه, اهدای اکسیژن مایع به عراق در واقع نیتروژن نیست.عمده اش نیتروژن است البته ترکیبات دیگه ای هم باطن اون وجود داره. اما کلیدی بالا بردن فشار ما میتوانیم همین حرارت را در واقع کمترش نماییم . همین اکسیژن وقتی در انتهای کلن بالا تولید شد , در کلد باکس محیط ای وجود داره که ما بهش کندانسور میگیم , دراین کندانسور بسته به ظرفیت دستگاهی که شما حساس اون دارید فعالیت میکنید این اکسیژن تولیدی توده میشه . مخزن اکسیژن مایع در اندازه و گنجایش های متمایز ساخت می شود و به سراسر ایران عرضه می شود.