بر اساس گزارش آژانس سازمان ملل، بین سالهای 2019 تا 2021، تعداد افرادی که در این منطقه گرسنه شدهاند، بوده است. 30 درصد افزایش یافته است، به 56.5 میلیون نفر رسید.
این افزایش نگران کننده ناامنی غذایی حتی با وجود اینکه آمریکای لاتین و دریای کارائیب بزرگترین منطقه صادرات خالص غذا در جهان هستند، اتفاق افتاد. همچنین در دهه منتهی به سال 2015 از دیگر مناطق در کاهش گرسنگی و فقر بهتر عمل کرده بود.
پیشرفت دهه در خطر است
کو دونگیو، رئیس فائو، در درخواست اصلاحات کشاورزی برای جلوگیری از عقب نشینی یک دهه در مقابله با گرسنگی و فقر، از جامعه آمریکای لاتین و کشورهای حوزه کارائیب (CELAC) خواست تا عرضه مواد غذایی را در کارائیب، جایی که رژیم های غذایی سالم گران هستند، گسترش دهند.
آقای کو گفت که فقر مداوم و افزایش نابرابری بیشترین تأثیر را بر جمعیت روستایی دارد، به ویژه زنان، جوانان و سایر افراد آسیب پذیر.
رئیس آژانس سازمان ملل همچنین خواستار سرمایهگذاری بیشتر در زیرساختهای آب و تولید غذا در آمریکای مرکزی شد – جایی که خشکسالی و مهاجرت چالشهای بیشتری را برای کشاورزان ایجاد میکند – و تبادل غذا بین همسایگان آند را از طریق سرمایهگذاری زیرساختی در تولید، ذخیرهسازی و حمل و نقل بهبود بخشید.
سهم عادلانه
آقای کو با ارائه کمک به فائو، تاکید کرد که مقابله با نابرابری برای رهبران آمریکای لاتین و کارائیب چقدر مهم است. “در نابرابرترین قاره جهان”همانطور که آنها متعهد شده بودند حداکثر تا سال 2030 انجام دهند.
وی تاکید کرد که برای تمرکز بر پیامدهای اجتماعی و اقتصادی همهگیری، افزایش ناامنی غذایی و افزایش قیمت مواد غذایی اصلی، کودها و سایر محصولات کشاورزی، به اقدام جمعی فوری نیز نیاز است.
مدیر کل فائو گفت: علاوه بر این، همه کشورها باید برای مقابله با بحران آب و هوا و فرسایش تنوع زیستی، جنگل زدایی و کمبود آب همکاری کنند.
آب و هوای نامطمئن
این آژانس گفت، اگرچه شاخص جهانی قیمت مواد غذایی فائو در ماههای اخیر کاهش قیمتها را برای طیف وسیعی از کالاهای ضروری نشان داده است، اما تا حدی مهلت ایجاد کرده است، اما «هنوز بهبودی حاصل نشده است».
پیشبینی میکند که چالشهای بیشتر «حتمی» هستند، زیرا سیستمهای کشاورزی جهان همچنان با «خطرات و عدم قطعیتها، از جمله موارد ناشی از بحران آبوهوایی و کندیهای اقتصادی» مواجه خواهند بود.
