خورشید بر روی تلسکوپ نماد Arecibo غروب کرده است.

از سال 1963 ، این تلسکوپ رادیویی غول پیکر در پورتوریکو همه چیز را مشاهده می کند ، از سنگهای فضایی که در حال عبور و مرور در کنار زمین هستند تا انفجارهای مرموز امواج رادیویی از کهکشانهای دور. اما در اول دسامبر ، سکوی 900 متری ابزار علمی بالای ظرف خراب شد ، تلسکوپ را تخریب کرد و پایان روزهای مشاهده آرسیبو را نوشت.

Arecibo بیش از حد کشف کرده است تا بتواند در لیست 10 فهرست برتر قرار گیرد ، بنابراین برخی از بزرگترین بازدیدهایش نتوانستند برش ایجاد کنند – مانند یک کلاس عجیب از ستاره ها که به نظر می رسد خاموش و روشن می شوند (SN: 1/6/17) ، و مواد تشکیل دهنده زندگی در کهکشان دور. اما به افتخار مسئولیت 57 ساله آرسیبو به عنوان یکی از مشاهدات برجسته جهان ، در اینجا 10 مورد از جالبترین دستاوردهای تلسکوپ آورده شده است که با نظم خنکی تقریباً معکوس ارائه شده است.

10- ساعت مچی نبض خرچنگ

منجمان در ابتدا تصور می کردند که ستاره های ظاهرا چشمک زن به نام تپ اخترها ، که در سال 1967 کشف شد ، ممکن است ستاره های کوتوله سفید ضربان دار باشند (SN: 27/4/68) اما در سال 1968 ، Arecibo دید که نبض در مرکز سحابی خرچنگ هر 33 میلی ثانیه چشمک می زند – سریعتر از سرعت کوتوله های سفید. (SN: 68/12/7) این کشف باعث تقویت این ایده شد که تپ اخترها در واقع در حال چرخش سریع ستاره های نوترونی هستند ، اجساد ستاره ای که پرتوهای امواج رادیویی را مانند فانوس دریایی آسمانی در فضا جارو می کنند (SN: 1/3/20)

9. تپ اخترهای متولد شده

در سال 1982 ، Arecibo یک تپ اختر را به نام PSR 1937 + 21 ثبت کرد و هر 1.6 میلی ثانیه چشمک می زد ، ستاره نوترون سحابی خرچنگ را به عنوان سریعترین تپ اختر شناخته شده از جای خود خارج می کند (SN: 12/4/82) این یافته در ابتدا گیج کننده بود زیرا PSR 1937 + 21 قدیمی تر از نبض Crab Nebula است و تصور می شد که نبض ها با افزایش سن به آرامی می چرخند.

سپس ، ستاره شناسان دریافتند كه تپ اخترهای قدیمی می توانند با سیفون كردن جرم از یك ستاره همراه “چرخش” یابند و هر یك تا 10 میلی ثانیه را فلش كنند. پروژه NANOGrav اکنون از چراغ های رادیویی سریع آتش مانند ساعتهای کیهانی بسیار دقیق برای جستجوی موج در زمان زمان معروف به امواج گرانشی استفاده می کند (SN: 2/11/16)

8. یخ روی عطارد

به نظر می رسد که عطارد مکانی بعید برای یافتن یخ آب باشد زیرا این سیاره بسیار نزدیک به خورشید است. اما مشاهدات آرسیبو در اوایل دهه 1990 اشاره داشت که یخ ها در دهانه های سایه دار دائمی قطب های عطارد کمین کرده اند (SN: 91/11/9) فضاپیمای MESSENGER ناسا بعداً این مشاهدات را تأیید کرد (SN: 30/11/12) یافتن یخ در عطارد این س raisedال را به وجود آورد که آیا یخ ممکن است در دهانه های سایه ماه نیز وجود داشته باشد – و مشاهدات اخیر فضاپیماها نشان می دهد که وجود دارد (SN: 5/9/16)

7. رونمایی از ونوس

ونوس در یک لایه ضخیم از ابرها پوشانده شده است ، اما پرتوهای رادار آرسیبو می توانند آن مه را برش دهند و از سطح سیاره سنگی پرش کنند و به محققان اجازه نقشه برداری از زمین را بدهند. در دهه 1970 ، دید راداری آریسیبو اولین نماهای وسیع از سطح زهره را بدست آورد (SN: 11/3/79) تصاویر راداری آن شواهدی از فعالیتهای زمین ساختی و آتشفشانی گذشته در این سیاره ، مانند پشته ها و دره ها را نشان داد (SN: 22/4/89) و گدازه های باستانی (SN: 18/9/76)

6. انقلاب عطارد

در سال 1965 ، اندازه گیری های راداری Arecibo نشان داد که عطارد به جای هر 88 روز ، هر 59 روز یک بار در محور خود می چرخد ​​(SN: 5/1/65) این مشاهدات یک رمز و راز دیرینه در مورد دمای سیاره را پاک کرد. اگر عطارد هر 88 روز یک بار به محور خود می چرخید ، همانطور که قبلاً تصور می شد ، همان طرف کره زمین همیشه رو به خورشید است. دلیل آن این است که سیاره یک مدار دور خورشید را نیز 88 روز طول می کشد.

در نتیجه ، آن طرف بسیار گرمتر از سمت تاریک سیاره خواهد بود. چرخش 59 روزه با مشاهدات دمای عطارد نسبتاً مساوی در سطح آن مطابقت بیشتری دارد.

5. نقشه برداری از سیارک ها

Arecibo مشخصات بسیاری از سیارک های نزدیک به زمین را فهرست بندی کرده است (SN: 5/7/10) در سال 1989 ، رصدخانه با ایجاد یک تصویر راداری از سیارک 4769 کاستالیا ، اولین سنگ دو لوب شناخته شده در منظومه شمسی را نشان داد (SN: 89/11/25) Arecibo از آن زمان سنگهای فضایی را پیدا کرده است که به صورت جفت به دور یکدیگر می چرخند (SN: 10/29/03) و سه نفره (SN: 7/17/08)

از دیگر یافته های عجیب و غریب می توان به یک سنگ فضایی اشاره کرد که سایه های آن باعث شده آرسیبو مانند جمجمه به نظر برسد و یک سیارک با شکل غیرممکن استخوان سگ (SN: 24/07/01) درک ویژگی ها و حرکت سیارک های نزدیک به زمین به تعیین اینکه کدام یک ممکن است خطری برای زمین داشته باشند کمک می کند – و چگونه می توان آنها را با خیال راحت منحرف کرد.

4. تلفن ET

رصدخانه Arecibo اولین پیام رادیویی را برای مخاطبان بیگانه در نوامبر 1974 پخش کرد (SN: 23/11/74) این پیام معروف قوی ترین سیگنالی است که تاکنون از زمین ارسال شده است و تا حدی به معنای نشان دادن توانایی های فرستنده رادیویی پرقدرت جدید رصدخانه بوده است.

این پیام که به سمت خوشه ای حدود 300000 ستاره تقریباً 25000 سال نوری با ما فاصله داشت ، متشکل از 1،679 بیت اطلاعات بود. آن رشته کد دودویی ، فرمول های شیمیایی اجزای DNA ، طرح شکل چوبی انسان ، شماتیک منظومه شمسی و سایر داده های علمی را با جزئیات بیان می کند.

3. تکرار انفجارهای رادیویی

انفجارهای سریع رادیویی یا FRB انفجارهای کوتاه و درخشان امواج رادیویی با منشأ نامشخص است. اولین FRB شناخته شده برای ایجاد چندین انفجار FRB 121102 بود ، که Arecibo اولین بار در سال 2012 و دوباره در سال 2015 مشاهده شد (SN: 3/2/16) یافتن FRB تکرار شده احتمال این که این انفجارها در اثر حوادث فاجعه آفرین یکبار مانند برخورد ستاره ای ایجاد شده باشند را رد می کند. و از آنجا که FRB 121102 مرتباً تکرار می شد ، ستاره شناسان توانستند آن را در خانه خود ردیابی کنند: یک کهکشان کوتوله با فاصله حدود 2.5 میلیارد سال نوری (SN: 17/1/4) این سو the ظن یک دهه ای که FRB ها از فراتر از راه شیری ناشی می شوند را تأیید کرد.

2. ایجاد موج

امواج گرانشی اولین بار به طور مستقیم در سال 2015 شناسایی شدند (SN: 2/11/16) ، اما ستاره شناسان اولین شواهد غیرمستقیم موج دار شدن را در دهه فضا مشاهده کرده اند. این شواهد از اولین تپ اختر پیدا شده است که به دور ستاره دیگری به نام PSR 1913 + 16 می چرخد ​​، که برای اولین بار توسط Arecibo در سال 1974 مشاهده شد (SN: 19/10/74)

با ردیابی زمان رسیدن انفجارهای رادیویی از آن تپ اختر طی چندین سال ، ستاره شناسان توانستند مدار آن را نقشه برداری کنند و دریافتند که PSR 1913 + 16 به سمت مارپیچ خود در حال چرخش است. با انقباض مدار دو ستاره ، سیستم باینری انرژی را با سرعتی از دست می دهد که انتظار می رفت اگر امواج گرانشی را بالا ببرند (SN: 79/2/24) این مشاهده غیر مستقیم امواج گرانشی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1993 شد (SN: 93/10/23)

1. سیارات تپنده ای

اولین سیاره های کشف شده در اطراف یک ستاره دیگر ، سه جهان کوچک و سنگلاخی بودند که به دور تپ اختر PSR B1257 + 12 می چرخند (SN: 1/11/92) این یافته تا حدودی پر سر و صدا بود. در سال 1990 ، Arecibo در حال تعمیر بود و بنابراین خیره شده بود و به یک نقطه از آسمان خیره شده بود. در طی مشاهدات خود ، چرخش زمین PSR B1257 + 12 را در سطح دید تلسکوپ جاروب کرد. نوسانات کوچک در زمان رسیدن انفجارهای رادیویی از تپ اختر نشان می دهد که ستاره در اثر کشش گرانشی سیارات غیب لرزیده است (SN: 3/5/94)

از آن زمان هزاران سیاره فراخورشیدی در حال چرخش در اطراف ستارگان دیگر از جمله ستاره های شبیه خورشید کشف شده اند (SN: 10/8/19) با این حال بررسی های اخیر سیاره فراخورشیدی نشان می دهد که سیارات در حال چرخش ضربان نادر هستند (SN: 9/3/15)