OHCHR برجسته آنچه “چرخه خشونت” نامیده می شود ، به موجب آن مردم در لیبی با محرومیت و بدرفتاری روبرو می شوند ، و تنها “برای روزها در دریا” رانش می شوند. دفتر حقوق بشر سازمان ملل گفت ، اغلب قایق های آنها توسط مقامات رهگیر خطرناك شده و به لیبی بازمی گشتند و خاطرنشان كرد كه مهاجران پس از آن با بازداشت خودسرانه ، شكنجه و سایر موارد جدی نقض حقوق بشر روبرو شدند.
OHCHR در بیانیه خود ادامه داد ، زیرا در حالی که از کشتی های جستجو و نجات بشردوستانه به خارج از دریا ممانعت شده است ، وضعیت در میان همه گیری COVID-19 حتی بیشتر شده است ، در حالی که عدم دسترسی گروه های جامعه مدنی به کمک مهاجران
میشل باشلت ، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ، گفت: “آنچه برای مهاجران اتفاق می افتد … نتیجه یک سیستم ناکام حاکمیت مهاجرت است – که با عدم همبستگی مجبور می شود کشورهای خط مقدم … را به دوش بکشند”.
فرار از لیبی
با وجود کمبود کانالهای مهاجرتی ایمن و منظم کافی ، مهاجران همچنان به سفر دریایی ناامن ، اغلب چندین بار – با خطر و رنج روبرو می شوند.
بازداشت خودسرانه ، شکنجه ، قاچاق ، سو abuse استفاده جنسی ، کار اجباری و سایر موارد جدی نقض حقوق بشر برخی از وحشتهایی بود که مهاجران در لیبی توصیف کردند.
و بسیاری گزارش کردند که توسط گارد ساحلی لیبی مورد رهگیری قرار گرفتند ، از جمله قایقهایشان را مورد اصابت گلوله قرار دادند و یا به آنها شلیک کردند و باعث واژگون شدن شناورها یا پرش ناامید کننده مردم به داخل آب شدند.
در حالی که برخی گزارش ها نشان می داد کشتی های تجاری به کمک آنها نمی آیند ، برخی دیگر تأیید می کنند که کشتی های تجاری آنها را فقط برای بازگرداندن افراد به بازداشتگاه های لیبی تحویل می گرفتند.
OHCHR اشاره کرد که در صورت صحت ، “این ادعاهای جدی عدم کمک به افراد مضطرب در دریا و فشارهای احتمالی هماهنگ شده است که باید به درستی بررسی شوند”.
مأموریت به مالت
این تماس به دنبال یک مأموریت یک هفته ای حقوق بشر سازمان ملل به مالت انجام شد که مقامات دولتی ، شرکای سازمان ملل ، رهبران جامعه مهاجران ، سازمان های جامعه مدنی را درگیر کرد و با 76 مهاجر از 25 کشور مختلف صحبت کرد.
برخی از مهاجران در آنجا توضیح دادند که آنها فقط با یک بار تغییر لباس و دسترسی اندک به نور روز ، آب تمیز و سرویس بهداشتی چندین ماه در بازداشت بودند.
آنها همچنین از ازدحام شدید جمعیت ، شرایط بد زندگی و ارتباط محدود با جهان خارج ، از جمله وکلا و سازمانهای جامعه مدنی ، خبر دادند.
یک مهاجر شهادت داد: “شما در لیبی در زندان هستید و اکنون دوباره به اروپا و زندان آمده اید”.
خانم باشلت گفت: “فشارها بر سیستم پذیرش در مالت از مدت ها قبل شناخته شده است اما همه گیری به وضوح اوضاع دشوار را بدتر کرده است”.
وی با وجود چالش های COVID-19 ، “حقوق بشر باید همیشه مورد حمایت قرار گیرد و کسانی که در محاصره هستند ، نباید فراموش شوند” ، وی ادامه داد و از کشورهای اتحادیه اروپا خواستار “رویکرد اصولی مهاجرت” و مقابله با “شرایط تکان دهنده” ای که مهاجران در لیبی ، دریا ، و اغلب هنگامی که سرانجام به اروپا می رسند ، و ایمنی احتمالی.
