مایرلین ورگارا پرز ، هماهنگ کننده منطقه ای کارائیب برای بنیاد رناسر ، بسیار تلاش کرده است تا غیر انتفاعی کلمبیایی را به هدف خود برساند تا از بین بردن استثمار جنسی و سو abuse استفاده از کودکان و نوجوانان.

فیلیپو گراندی ، کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان ، گفت: “شجاعت و پیگیری فداکارانه وی برای نجات و محافظت از برخی از آسیب پذیرترین کودکان جهان چیزی قهرمانانه نیست”.

زخم ذهنی

برای بیش از دو دهه ، خانم ورگارا پرز اقدامات بسیار خارق العاده ای انجام داده است ، که اغلب برای نجات دختران و پسران قربانی استثمار جنسی و قاچاق ، امنیت خود را به خطر می اندازد.

او پیاده خیابان های جوامع دوردست در شمال شرقی کلمبیا را که در آن قاچاقچیان و قاچاقچیان انسان فعالیت می کنند ، شانه زده است.
وی توضیح داد که این استثمار باعث ایجاد زخم های ذهنی در جوانان می شود.

وی درباره دختران نجات یافته گفت: “بدن آنها چنان مورد بدرفتاری قرار گرفته ، چنان مورد آزار و اذیت و سواستفاده قرار گرفته است که احساس می کند از آن اجساد بیگانه است ، گویی که متعلق به آنها نیست”.

قوانین سیمان کاری

بنیاد رناکر 32 سال پیش تاسیس شده است ، به بیش از 22000 کودک و نوجوان بازمانده از استثمار جنسی تجاری و بازماندگان انواع دیگر خشونت های جنسی و جنسیتی کمک کرده است.

برنده جایزه نانسن 2020 تیمی متشکل از اعضای فداکار را با هماهنگی نزدیک با موسسه رفاه خانواده کلمبیا ، یک نهاد دولتی برای حمایت از کودکان هدایت می کند.

در سال 2009 ، فعالیت و حمایت مداوم خانم ورگارا پرز به ایجاد دو قانون مهم کمک کرد: حداقل 14 سال زندان برای کسانی که به جرم کمک به بهره برداری جنسی از کودکان محکوم شده اند و دیگری هدف قرار دادن صاحبان موسساتی که اجازه می دهند بچه ها باشند. در محل زندگی خود مورد سوually استفاده جنسی قرار بگیرند.

رئیس پناهندگان سازمان ملل متحد تأیید کرد: “او مظهر اصل این جایزه است.” “فداکاری بی دریغ او جان صدها کودک پناهنده را نجات داده و امیدهای آنها را برای آینده بهتر بازگرداند”.

افزایش فعالیت

بر اساس تخمین آژانس پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) ، تخمین های جهانی نشان می دهد که سالانه میلیون ها نفر به قاچاق انسان ادامه می دهند و بیشترین تعداد قربانیان کشف شده را زنان و دختران تشکیل می دهند.

و درگیری ها به منظور تقویت اقدامات قاچاق ، مانند ازدواج اجباری کودکان با گروه های مسلح و استخدام های اجباری است.

از سال 2015 ، تخمین زده شده است که 1.7 میلیون ونزوئلایی در همسایگی کلمبیا پناهنده شده اند و بسیاری از آنها طعمه شبکه های قاچاق انسان ، باندهای تبهکار و گروه های مسلح غیرقانونی در مرزها شده اند.

علاوه بر این ، محدودیت های شدید مرزی برای جلوگیری از شیوع COVID-19 بسیاری از افراد ناامید را به دنبال ایمنی به گذرگاه های نامنظم سوق داده است.

آقای گراندی گفت: “ریشه کن کردن قاچاق و محافظت از کودکان در برابر استثمار جنسی نه تنها یک تعهد قانونی است ، بلکه یک وظیفه اخلاقی است و نیاز به یک تلاش جهانی دارد.”

مبارزه با جنایت

جایزه پناهندگان نانسن کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد از خدمات برجسته به آوارگان اجباری قدردانی می کند

تا به امروز ، بیش از 82 نفر ، گروه یا سازمان جایزه خود را به خاطر فداکاری بی دریغ خود به پناهندگان و کارهای برجسته خود به نمایندگی از افراد بیجا و بیجا و یا بدون تابعیت دریافت کرده اند.

امسال بیستمین سالگرد پروتکل پالرمو – اولین توافق نامه بین المللی در مورد قاچاق انسان و اولین گام واقعی جامعه جهانی برای مبارزه با آن است.

رئیس پناهندگان سازمان ملل گفت: “این فرصتی برای ما است تا تعهد خود را برای ریشه کن کردن این جنایت فجیع تجدید کنیم”.