یک جریان طولانی و سرد از گاز، مانند یک نی خمیده وسیع، یک کهکشان بسیار دور را تغذیه می کند. محققان در 31 مارس گزارش دادند که این یافته راه جدیدی برای رشد کهکشان ها در کیهان اولیه نشان می دهد. علوم پایه.
شبیه‌سازی‌های کامپیوتری پیش‌بینی کردند که جریان‌های گاز باید کهکشان‌ها را به شبکه کیهانی متصل کنند.SN: 3/6/23). اما ستاره شناسان انتظار داشتند که گاز گرم باشد و آن را برای سوخت ستاره ساز و رشد کهکشان ها نامناسب کند.
بنابراین ستاره شناس بیورن ایمونتس و همکارانش از دیدن جریانی از گاز سرد و ستاره ساز که به سمت کهکشان مورچه می رود، شگفت زده شدند، کهکشانی عظیم که نور آن 12 میلیارد سال طول می کشد تا به زمین برسد.
تیم این جریان را هنگام نقشه‌برداری گاز سرد در همسایگی کهکشان با استفاده از آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما یا ALMA در شیلی مشاهده کردند. ایمونتس به طور خاص به طول موج های رادیویی نوری که اتم های کربن در دمای بین ۲۶۰- تا -۱۶۰ درجه سانتیگراد از خود ساطع می کنند، علاقه مند بود.
ایمونتس، از رصدخانه ملی رادیو نجوم در شارلوتزویل، ویرجینیا، می‌گوید: «مردم فکر نمی‌کردند که این جریان‌ها تا این حد سرد شوند.
اما در آنجا، در داده‌ها، یک جریان سرد حداقل 325000 سال نوری از کهکشان فاصله داشت. این تیم محاسبه کرد که این جریان جرمی معادل 70 میلیارد خورشید را حمل می کند و هر سال معادل حدود 450 خورشید را در گاز سرد روی کهکشان می گذارد. این برای دو برابر شدن جرم کهکشان در طی یک میلیارد سال کافی است.
ایمونتس فکر می‌کند که هیچ‌کس قبلاً چنین جریانی را ندیده بود، زیرا تیم او از ALMA در پیکربندی غیرمعمول استفاده می‌کرد و تلسکوپ‌های آن تا حد امکان نزدیک به هم چیده شده بودند. این به رصدخانه وضوح کمتر، اما میدان دید وسیع تری داد.
ایمونتس می گوید: «مردم معمولاً این کار را نمی کنند. ما اساساً ALMA را به بدترین حد ممکن از بین بردیم.»
اگر کهکشان‌های دیگر از ساختارهای مشابه تغذیه شوند، می‌تواند به این معنا باشد که کهکشان‌های اولیه بیشتر با نوشیدن مستقیم از جریان‌های کیهانی رشد کرده‌اند، نه با فرضیه اصلی – ادغام خشونت‌آمیز کهکشان‌ها.SN: 6/28/19).
