برای سازمان ملل ، همانند همه شرکای بین المللی بلاروس ، میزان اعتراضات و میزان سرکوب ها یک تعجب بزرگ بود. این اولین بار است که کشوری که بسیار پایدار است و مردم از نظر ابراز عقاید سیاسی خود کاملاً محفوظ هستند ، شاهد انتخاباتی تا این حد است.

آنچه نیز بی سابقه است ، شدت سرکوب علیه تظاهرکنندگان و روزنامه نگاران است. در طی هشت هفته گذشته حدود 13000 نفر دستگیر شدند ، بیشتر بازداشت ها در هفته اول پس از انتخابات صورت گرفت. این به عنوان چیزی که قبلاً در بلاروس اتفاق نیفتاده است ، در کتاب های تاریخ ثبت می شود.

پدیده غیرمنتظره دیگر ، تحرک اجتماعی و استفاده از فناوری بود که به مردم امکان می دهد در زمان واقعی ارتباطات و اعتراضات خود را هماهنگ کنند. رسانه های اجتماعی و اینترنت همراه در حال تغییر نحوه فعالیت سیاسی هستند. هر روز تعداد بیشتری از افراد در حال بیان و سازماندهی آنلاین هستند.

ارتقا حقوق بشر

نقش سازمان ملل متحد ترویج هنجارها و معیارهای بین المللی و حمایت از احترام به حقوق جهانی بشر است. سازمان ملل بلافاصله واکنش نشان داد و به مقامات ایالتی تعهدات بین المللی خود را یادآوری کرد: شکنجه و سایر رفتارهای بیرحمانه ، غیرانسانی و تحقیرآمیز کاملاً ممنوع است و هرگز قابل توجیه نیست.

از ابتدای بحران ، دبیرکل سازمان ملل ، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و من به عنوان نماینده سازمان ملل در این کشور ، بیانیه های رسمی زیادی صادر کرده و از مقامات بلاروس خواسته ایم که حق اجتماعات مسالمت آمیز را رعایت کنند و بیان

سازمان ملل متحد با مواجهه با بازداشتهای گسترده بیش از 7000 نفر در هفته پس از انتخابات و اتهامات شکنجه در زندانها ، از مقامات خواست تا همه کسانی را که به جرم استفاده از حقوق بشر بازداشت شده اند ، آزاد کنند تا شکنجه و سایر انواع بدرفتاری ها را متوقف کنند. بازداشت شدگان ، کلیه موارد نقض حقوق بشر را بررسی کرده و سرنوشت و محل اقامت هر فردی را که مفقود شده گزارش کند.

با گذشت زمان ، ما گزارش های نگران کننده و شکنجه و سایر بدرفتاری ها را دریافت کرده ایم. اطمینان از مستند بودن این موارد ، همچنین امکان بررسی و پاسخگویی در آینده برای چنین اعمالی ، مهم است. معاینات به موقع پزشکی در کنار کار مهم سازمان های حقوق بشر در جمع آوری اطلاعات در مورد این موارد بسیار مهم است.

در مقام من به عنوان هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل و همراه با مشاور ارشد حقوق بشر در دفتر من ، عمر فیشر ، این پیام ها را مستقیماً به همتایان ملی خود انتقال دادیم ، اول از همه و از طریق وزیر امور خارجه در بلاروس و به وزارت کشور و سایر نهادهای دولتی که به بحران پاسخ می دهند. ما همچنین این مسائل را به صورت كتبی ، خصوصاً مسئله مفقودین مطرح كرده ایم. من از این واقعیت که وزارت کشور به نامه ما پاسخ داده و ما به تدریج اطلاعات بیشتری از مقامات ایالتی دریافت می کنیم ، من را دلگرم می کند.

علاوه بر گفتگو با دولت ، ما در مورد وضعیت فعلی با شرکای جامعه مدنی بحث می کنیم. هم سازمان های غیردولتی حقوق بشری و هم رهبران گروه مشارکت SDG نسبت به خشونت نیروهای امنیتی ، عدم اقدام و تأخیر در رسیدگی به اتهامات نقض شده ، از جمله شکنجه و سایر بدرفتاری ها ابراز نگرانی کرده اند) ..

در سازمان ملل نیز ما مستقیماً شکایاتی را از قربانیان و وکلای آنها دریافت می کنیم: اکثریت آنها اطمینان ندارند که ارائه شکایات به مقامات منجر به بررسی صحیح خواهد شد.

چندین سال است که ، سازمان ملل در بلاروس از سازمانهایی حمایت می کند که حمایت روانی و قانونی از قربانیان خشونت ارائه می دهند. تقاضا برای این نوع کمک ها به طرز چشمگیری افزایش یافته است و ما همچنان به پشتیبانی ظرفیت از شرکای ملی و سازمان های غیر دولتی درگیر در رفع این مشکلات ادامه خواهیم داد.

کنار آمدن با COVID

مانند هر جای اروپا ، موارد جدید COVID-19 در بلاروس در حال افزایش است. و البته ، اعتراضات گسترده و به ویژه بازداشت تظاهرکنندگان در م institutionsسسات پر ازدحام بدون فاصله فیزیکی مناسب و سایر اقدامات پیشگیرانه می تواند منجر به شیوع بیشتر عفونت شود.

در نیمه اول سال 2020 ما اولویت های خود را تنظیم کردیم و محتوای واقعی کار ما تغییر کرده است. در مجموع ، ما 7.5 میلیون دلار برای پاسخ ملی ، از جمله حمایت از سیستم بهداشت و پرداختن به تأثیرات اقتصادی – اقتصادی ، یعنی كمك به SME ها برای تقویت مهارت های كارآفرینی خود فراهم كردیم.

سازمان ملل هرگز دفاتر خود را تعطیل نکرد ، گرچه بسیاری از کارمندان ما از خانه کار می کردند. در حالی که تمرکز بر پاسخ COVID-19 بوده و هست ، ما همچنان در زمینه مسائل توسعه بلند مدت کار می کنیم. به عنوان مثال ، ما توصیه های سیاسی و پیشنهادهای مشخصی در مورد آنچه که باید در استراتژی توسعه بلند مدت بلاروس تا سال 2035 ، که در حال توسعه است ، ارائه دهیم.

“تنها راه پیش رونده گفتگو است”

از دیدگاه سازمان ملل ، بلاروس باید با اولویت بندی نیازهای جوانان و سالخوردگی جمعیت ، برنامه های توسعه طلبانه تری را تنظیم کند. تقویت موقعیت زنان در اقتصاد ؛ و پذیرش فناوری ها و فرصت های جدید که از رشد اقتصادی پایدار پشتیبانی می کند و به سود اقشار فقیرتر و حاشیه نشین جامعه است. این چشم انداز همکاری در پنج سال آینده حضور ما در بلاروس است.

در میان COVID-19 ، تغییرات آب و هوایی و تحولات سیاسی ، بلاروس خود را در یک فضای کاملاً رقابتی جهانی و منطقه ای می یابد. تنها راه پیش روی کشور گفتگو ، اصلاحات بلند پروازانه و یک برنامه توسعه ابتکاری است که با احترام واقعی به حقوق بشر حمایت می شود.

هیچ توسعه پایداری بدون حقوق بشر وجود ندارد. سازمان ملل در بلاروس به کار خود در مورد رفع این نیازها ادامه خواهد داد حتی اگر یک زمان چالش برانگیز و مخصوصاً برای اعضای بلاروسی تیم ما باشد.
معمولاً از ما سال می شود “آیا سازمان ملل می تواند کارهای بیشتری انجام دهد؟”. من می گویم که ما سعی داریم در این شرایط پیچیده ، با ابزارهایی که در اختیار ما است ، نهایت تلاش خود را انجام دهیم. با اراده خوب ، انرژی جدید ، تمایل به گفتگو و تلاش حرفه ای از همه طرف ، من مطمئن هستم که بلاروس به رشد و توسعه خود ادامه خواهد داد.